نوزادانی که با انگشتان اضافی متولد می شوند با روش های خطرناک درمان می شوند

بر اساس یک مطالعه جدید، یک روش رایج برای برداشتن انگشتان اضافی از نوزادان ممکن است باعث درد شدید نوزاد شود و باید به نفع جراحی پرتاب شود.

این روش رایج به نام بستن بخیه شناخته می شود و شامل بستن نخ به دور انگشتان غیر ضروری برای قطع جریان خون آنها می شود و باعث می شود بافت در سمت جدا شده نخ بمیرد و از بین برود. اگرچه این روش معمول برای برداشتن انگشتان اضافی است، اما می‌تواند با عوارضی مانند عفونت همراه باشد و می‌تواند مقدار کمی از بافت را پشت سر بگذارد.

تیمی از پزشکان یک مطالعه موردی را در مجله انجمن استئوپاتی آمریکا گزارش کردند که در آن نوزادی با انگشت کوچک اضافی روی هر دو دستش به دنیا آمد که به نام پلی داکتیلی پس محوری معروف است. این کودک دارای نسخه B از این بیماری بود که در آن انگشتان اضافی به خوبی رشد نکرده بودند.

آن ارقام توسعه نیافته ممکن است به سادگی برآمدگی هایی باشند که به شکل انگشتان هستند.

نویسندگان توضیح دادند: "مادر گزارش داد که او با همان شرایط به دنیا آمد و تحت بخیه بستن به عنوان یک نوزاد تازه متولد شده قرار گرفت." در این روش مقدار کمی از بافت اضافی روی دستانش باقی ماند که "او انکار کرد که او را از نظر زیبایی یا جسمی آزار می دهد."

Polydactyly، که می تواند روی پاها نیز رخ دهد، در یکی از حدود 1000 نوزاد یافت می شود، اگرچه این تعداد برای آمریکایی های آفریقایی تبار به طور قابل توجهی بیشتر است - تقریباً شش برابر بیشتر.

یکی دیگر از شرایط، syndactyly، زمانی است که نوزاد با انگشتان یا انگشتان تار به دنیا می‌آید و آداکتیلی زمانی است که انگشتان دست یا پا در هنگام تولد از بین رفته باشند.

طبق گفته مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده، پلی داکتیلی شایع ترین نقص مادرزادی مربوط به دست ها و پاها است و در حالی که گاهی اوقات همراه با سایر ناهنجاری های هنگام تولد دیده می شود، می تواند در نوزادانی که در غیر این صورت کاملاً سالم هستند، هم از نظر جسمی و هم از نظر فکری، مشاهده شود..

نوزادی که در این مطالعه موردی شرح داده شد، که سیاه‌پوست بود، همان روشی را که مادرش زمانی انجام داده بود، در چهار روزگی انجام داد. پزشکان می گویند که انگشت ششم دست چپ در عرض یک هفته دچار مرگ بافت شد، اما برای همین اثر، انگشت سمت راست باید دوباره بسته شود. پس از این دو تلاش، او در پایان کار با مقدار بافت اضافی مشابه مادرش باقی ماند.

این مطالعه می‌گوید: «اگرچه بستن بخیه به‌عنوان ساده، ایمن و مؤثر مطرح شده است، اما شواهد محدود نشان می‌دهد که می‌تواند منجر به احتمال بیشتری برای قطع عضو ناقص نسبت به برداشتن جراحی شود». علاوه بر این، بستن بخیه ممکن است بیشتر از برداشتن جراحی منجر به نورومای دردناک شود. … این پیامدهای رضایت بخش بر کیفیت زندگی تأثیر می گذارد و برای رفع نیاز به روش های دقیق تر و بیشتری دارد.

نوروما به رشد بافت عصبی اشاره دارد که می تواند با ناراحتی قابل توجهی از جمله درد، احساس سوزش یا بی حسی همراه باشد.

نویسندگان در مطالعه خود می نویسند که در مقایسه با بستن بخیه، برداشتن بافت با جراحی برای خلاص شدن از شر انگشت یا انگشت اضافی کمتر با عوارض همراه است یا اثری از انگشت برداشته شده باقی می ماند. آنها همچنین خواستار تحقیقات بیشتر در مورد روش های برداشتن انگشتان دست و پا هستند.