دوزهای بالای ویتامین D ممکن است افراد مسن را مستعد زمین خوردن کند

ویتامین D با بسیاری از فواید سلامتی، از جمله استخوان‌های قوی‌تر و کاهش خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها مرتبط است. همچنین تصور می‌شود که این ویتامین در افراد مسن که مفاصل لگن، زانو و مچ پا ضعیف یا آسیب دیده‌اند، اثر محافظتی در برابر زوال شناختی دارد. اما تحقیقات جدید منتشر شده به صورت آنلاین در JAMA Internal Medicine چیز دیگری را نشان می دهد.

نتایج یک کارآزمایی بالینی به رهبری محققان در بیمارستان دانشگاه زوریخ نشان می دهد که دوزهای ماهانه بالاتر ویتامین D هیچ فایده ای برای عملکرد اندام پایین در میان بزرگسالان 70 ساله و بالاتر ندارد. در عوض، دوزهای ماهانه با افزایش خطر سقوط در میان گروه مرتبط بود. دکتر هایک آ. بیشوف فراری، محقق، به تایم گفت: «ما انتظار داشتیم با مصرف دوزهای بالاتر ویتامین D، مزایای بیشتری ببینیم.

او ادامه داد: برخلاف انتظارات، متوجه شدیم که در واقع کمترین دوز بیشترین سود را برای هر یک از نتایجی که بررسی کردیم بود.

در این مطالعه، بیشوف-فراری و تیمش داده‌های 200 نفر را جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کردند که 58 درصد از آنها در ابتدای کارآزمایی دچار کمبود ویتامین D بودند. این گروه به طور تصادفی به سه گروه مورد مطالعه با درمان های ماهانه تقسیم شدند، از جمله گروه کنترل با دوز پایین که 24000 واحد بین المللی ویتامین D دریافت می کردند. گروهی که دوز بالای 60000 واحد بین المللی ویتامین D دریافت کردند. و گروهی دیگر 24000 واحد بین المللی ویتامین D به اضافه 300 میکروگرم متابولیت کلسیفدیول دریافت کردند. این بهترین شاخص سطح ویتامین D بدن در نظر گرفته می شود.

آنها دریافتند که از گروه، 60.5 درصد در طول دوره درمان 12 ماهه کاهش یافته است. گروهی که دوزهای بالایی از ویتامین D دریافت کردند و همچنین گروهی که 24000 واحد بین‌المللی ویتامین D به همراه کلسیفدیول دریافت کردند، به‌ترتیب 66.9 درصد و 66.1 درصد درصد پایین‌تری از این ویتامین را دریافت کردند. دوز ویتامین D

اگرچه دوزهای ماهانه بالاتر ویتامین D در کمک به شرکت کنندگان در رسیدن به آستانه حداقل 30 نانوگرم در میلی لیتر از 25 هیدروکسی ویتامین D موثر بود - مقدار مورد نیاز برای حفظ تراکم استخوان، جذب کلسیم و به حداقل رساندن خطر شرایطی که منجر به نرم شدن می شود. و ضعیف شدن استخوان ها، طبق انستیتوهای پزشکی - هیچ فایده ای بر عملکرد اندام تحتانی یا کاهش خطر افتادن نداشتند.

در مقایسه با دوز استاندارد ماهانه 24000 واحد بین‌المللی ویتامین D3، دو دوز بیشتر ماهانه ویتامین D (60000 واحد بین‌المللی و 24000 واحد بین‌المللی به اضافه کلسیفدیول) هیچ فایده‌ای در پیشگیری از زوال عملکردی نداشت. نویسندگان مطالعه نوشتند که سقوط در سالمندان 70 سال و بالاتر با یک رویداد سقوط قبلی افزایش یافته است. بنابراین، دوزهای ماهیانه بالای ویتامین D یا ترکیبی از کلسیفدیول ممکن است در سالمندان با سقوط قبلی به دلیل اثرات مضر بالقوه بر زمین خوردن ضروری نباشد. تحقیقات آینده برای تأیید یافته های ما برای رژیم های دوز روزانه مورد نیاز است.

در حالی که دوزهای بالای ویتامین D ممکن است با فواید اضافی مرتبط نباشد، مطالعات اخیر نشان داده اند که کمبود آن می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به مولتیپل اسکلروزیس و کاهش سریعتر شناختی شود. و اگر تمایلی به مصرف مکمل های ویتامین D ندارید، این غذاهای غنی از D را در نظر بگیرید.